Credit-cards en het 'gadgets-syndroom'!

Het bestedingspatroon blijkt voor veel Australiers toch lastiger te hanteren, ondanks de fors groeiende economie. Zoals al eerder aangehaald, zijn de huizenprijzen in de afgelopen 11 jaar gigantisch gestegen (tussen 200- 300%), maar ook de prijzen van voedsel, benzine, etc. zijn buiten proprotioneel toegenomen. Daar komt nog bij dat dit land, gezien zijn alom geprezen veiligheid, een waar 'toevluchtsoord'!!! blijkt te zijn voor heel veel rijke Aziaten (lees: (Hong Kong)- Chinezen) en Zuid-Afrikanen, die met de nodige miljoenen de huisvestigings-problematiek in stand weten te houden! Zo was er onlangs een Zuid-Afrikaan die voor een slordige AUD29.500.000,- het duurste optrekje in een zeer geliefde wijk van Sydney ('Vaucluse') kocht met de bedoeling om het af te breken. Het stulpje was niet conform zijn 'verwachtingspatroon'. Tja, zo handelt iedereen vanuit zijn/haar eigen referentiekader! ALLEEN voor de instromers op de huizenmarkt wordt het steeds lastiger om een stukje 'eigendom' op te bouwen voor later, want de markt domineert en HOE. Dit fenomeen beperkt zich niet alleen tot het kopen, maar ook het huren van accommodatie. Aangezien je minimaal 20% van de koopsom van je 'droomhuis' moet kunnen overleggen en de meerderheid van de Áussies' niet tot de categorie 'spaarders' behoort, is het ook een gekte mbt het huursegment. En dat gaat er niet altijd eerlijk aan toe! Zelfs een únrefundable deposit' (dat ben je te allen tijde kwijt) om alleen maar een bod te mogen uitbrengen, wordt oogluikend toegestaan. Je bent beedigd makelaar of je bent het niet!

Vandaar dat veel Australiers aan het eind van de maand 'the bottum line' niet halen. Maar er is hier een 'GOUDEN OPLOSSING' voor! De creditcard. De financieringsinstellingen worden slapend rijk. Wij Nederlanders weten : 1+1= 2! Ik betwijfel of ze dat principe hier door hebben. Tenslotte betaal je over elke debetstand 18,5% rente; dat is bijna 1/5 van de totale aankoop. Maar dat hindert ze niet van welke aankoop dan ook. Zodra je eenmaal een creditcard hebt, wordt je regelmatig gebeld (gesmeekt!) met de vraag om je limiet te verhogen; als de rekening verschijnt, hoef je tenslotte maar een minimaal bedrag aan te betalen: de rest komt later wel (of niet!) De limieten kunnen oplopen tot wel AUD60.000,- en dan heb ik het even niet over 1 creditcard. Binnen het gezin rouleren er diverse soorten en dat is te zien als iemand de beurs openmaakt in de supermarkt om te betalen. Dan komt er een hele rits aan kaarten naar voren en wordt de keus nog moeilijker! Zelfs voor een brood of een pakje boter (bij wijze van.......) wordt deze wonderkaart te voorschijn gehaald. Je zou denken dat contant geld in dit geval toch wat makkelijker is, maar auhhhhhhhh..... dat wordt meteen van je rekening afgeschreven en dat moeten we nu net NIET hebben. Daarom worden uitzendingen als :'Better Homes and Gardens' en aanverwante 'klus-programa's zo goed bekeken. Gesponsored door 'Bunnings Warehouse (zeg maar de Nederlandse Gamma) komen de nieuwste technische snufjes eg. gadgets om de hoek kijken. Breed glimlachende en goeduitziende handige mannen (boys and .........) laten vol trots de nieuwste 'speeltjes' zien en die MOET je gewoon in huis hebben. Daar kun je toch zeker niet zonder!

Daarbij kunnen wij dat KLUSSEN niet echt goed plaatsen, want voor elk wisse wasje laten ze hier iemand komen! De ramen wassen, gras maaien (laat staan het onderhoud van de tuin-je ziet bij menigeen door de bomen het bos niet meer-letterlijk dus) goot schoonmaken, lamp ophangen.
Zelfs de auto wordt op handen gedragen. Een wasstraat kom je hier nauwelijks tegen; je kostbare bezit wordt door 4 a 5 Aziatische mannen grondig schoongemaakt (de velgen blinken zo dat je van een afstand verblind wordt) met het enige verschil dat je hier cash MOET betalen. Vandaar die lage werkeloosheid; men is duidelijk erg sociaal en zo verdient iedereen zijn/haar opdracht. Gezien deze aanhoudende koopdrift en het feit dat de huizen hier geen zolders hebben, zijn de garages overvol (de externe storage-ruimtes daargelaten), zodat er met de regelmaat van de klok 'garage-sales' worden gehouden en wij die nieuwe snufjes van tv hier weer tegen-komen. Een eenzaam bord aan de kant van de weg, wijst ons vanzelf de weg naar een uitpuilende garage, die prop en prop vol staat en kan de eigenaar na een 'goede verkoop' weer opnieuw zijn slag slaan. Dus begrijpen jullie wel dat wij met de nodige hilariteit naar dergelijke tv-programma's kijken. Neen, op dat gebied zullen wij vast en zeker aanpassingsproblemen blijven vertonen en dat is maar goed ook!

Sculpture by the sea en andere 'vreemde vogels'!

Vanaf 01 november tot 18 november jl. waren er in Sydney weer de jaarlijkse 'Sculptures by the Sea' te bewonderen. Dit is een evenement waarbij zowel bekende als opkomende kunstenaars in de gelegenheid worden gesteld om hun maatschappelijk verantwoorde creaties aan een divers publiek te tonen. Schijnbaar (want voor ons is dit tenslotte iets nieuws!) is dit een bekend fenomeen in het buitenland. Zelfs de laatste dagen bleef de belangstelling enorm en dat niet alleen vanwege de perfecte locatie. Meer dan 100 artiesten uit 18 landen deden mee aan deze 11e openlucht tentoonstelling. De objecten stonden langs de voor ons bekende wandelroute van 'Tamarama Beach' naar 'Bondi Beach' aan de kust en op het strand tentoongesteld en dat leverde bijzondere plaatjes op. Het hele project werd gesponsord door 'NAB' (National Australian Bank) en iedere deelnemer ontving als tegemoetkoming in de kosten AUD2000,- (niet echt veel als je bedenkt dat er de nodige creaties van ijzer zijn gemaakt en dat NIET op woonkamer-decoratie formaat!)
De hoofdprijs was een cheque ter waarde van AUD20.000,-en de winnaar kan zich weer gaan concentreren op een nieuwe uitdaging. De thema's zinspeelden op de huidige alledaagse problematiek van o.a.; de 'óverspannen huizenmarkt', het 'Kyoto-verdrag', 'consumptie-verbruik' etc. Het was voor Ewald en mij uniek om dit tijdens onze regelmatig terugkerende beenspier-sessies te zien, want een dergelijk uitstapje met Timo erbij, ligt nog niet in het verschiet. Voor hem hadden wij iets anders in het vooruitzicht en wel een dag naar het plaatsje 'The Entrance' aan de Central Coast; 1,5 uur rijden vanaf Sydney.
Dit is een unieke vakantieplaats, die heel veel lijkt op Florida; veel huisjes en bungalows aan het water met mogelijkheden als vissen, kayakken, surfen, snorkelen etc. Ideaal voor kinderen, aangezien er veel meren en rivieren zijn, zonder het gevaar van een sterke onder-stroming. (wat je bij zee altijd hebt)
Een boulevard met diverse restaurants en bars, waar mensen s' morgens al genieten van een uitgebreid ontbijt. Zodra je hier een middagje vertoeft, heb je direct het vakantiegevoel te pakken. Hier komen s'middags pelicanen aan de kade bijeen om te genieten van de restanten van de plaatselijke visboer. Dat gebeurt klokslag om 15.30uur; elke dag. Dat was niet alleen een spektakel om te zien, maar vooral om te horen.

Voor het album klik op bovenstaande foto.