Net zoals in Nederland, is ook hier eind october duidelijk merkbaar dat "Kerst" nadert.Niet alleen beginnen de meeste winkeliers zich op te maken voor deze speciale happening (want dat is het hier bij uitstek!) en krijgen de winkelcentra een totaal ander aangezicht (wat voor ons nog steeds vreemd aanvoelt bij subtropische temperaturen), ook de mensen zelf gaan met een hogere versnelling de laatste weken voor deze belangrijke familiaire feestdagen tegemoet.
Kerst wordt hier met zo'n uitbundigheid gevierd (1e Kerst bij familie/vrienden en 'Boxing Day'; 2e Kerst op het strand c.q. in het park) dat dit niet alleen beperkt blijft tot de prive-sector. Ook het bedrijfsleven, scholen en verenigingen nemen er uitgebreid aan deel. Je vraagt je wel eens af of deze jaarlijkse viering van 'het licht' echt maar 2 dagen in beslag neemt, want vanaf half november worden er in hartje centrum de bloemetjes aardig buiten gezet en in stijl wel te verstaan: glitter, lang, kort, pikant, zwart-wit! etc.
Dit voorrecht is niet alleen weggelegd voor de witte boorden, die op deze avonden genieten van een glaasje bubbels vanaf 'waterfront' of 'seaview' locaties, ook de overige deelnemers aan het arbeidsproces (incl. VRIJWILLIGERS= moi) slaan hun jaarlijkse kerstborrels zelden over. (Economische crisis of niet!) Zo heeft Timo's school diverse actieve afdelingen van de P&C (Parents & Council) commissie, die elk hun eigen kerstborrel organiseren en indien je je in het afgelopen jaar verdienstelijk hebt gemaakt voor een of meerdere projecten belanden de uitnodigingen dus automatisch in je mailbox. De meeste mensen zijn hier dan ook al moe (lees: feestmoe), voordat het eigenlijke Kerst-spectakel nog moet beginnen. Inmiddels is ons wel duidelijk dat 'neen' zeggen of 'keuzes maken' moeilijk uitvoerbaar blijkt voor de gemiddelde Australier.
En dan heb ik het nog niet gehad over de 'mega-uitverkoop', die officieel van start gaat op 'Boxing-Day'; 26 december. Bedrijven als 'Meyer' en 'David-Jones' (Ned. versies van de Bijenkorf) gaan jaarlijks de strijd met elkaar aan wie als eerste op deze dag de deuren kan openen voor het gretig graaiende publiek om zoveel mogelijk koopjes bij elkaar te sprokkelen. 'Meyer' mocht als eerste om 05.00uur s'ochtends de kassa's laten rinkelen, gevolgd door 'David Jones' 1 uur later! Beide bedrijven bleven tot middernacht open om zo hun omzetcijfers voor het einde van het jaar nog enigszins op te krikken. Kuddegedrag blijft een menselijk fenomeen, want iedereen is toch op zoek naar die ene spectaculaire aankoop van bv. een AUS2000,- 'Dolce en Gabana' broek, die nu nog maar AUD80,- kost! Aziaten zijn hier dol op, want uiterlijke vertoon vertaalt zich automatisch in financiele rijkdom en dat lieten de beelden s'avonds op T.V. in volle glorie zien. Wat jammer dat het die dag nu net niet regende, anders zouden wij wel eens in de verleiding kunnen worden gebracht, niet waar!
Wij hebben 1e Kerstdag gezamenlijk doorgebracht, net zoals vorig jaar, bij Marc en Gina; die inmiddels in hun nieuwe stulpje in 'Hamlyn Terrace' aan de Central Coast' wonen. Hun vrienden Peter en Marleen en kids (woonachtig in 'Maitland' in de 'Hunter Valley') waren ook van de partij. Peter staat bekend om zijn brouwkunsten (in de direkte omgeving) en komt die dag met een gevarieerde lading alcohol aanzetten. Een echt Kerstgebaar zullen we maar zeggen. Gin, Jenever, Whisky, Tia Maria, Cointreaux en diverse soorten bier niet te vergeten. Zijn hobby neemt inmiddels grotere vormen aan en dus worden Marc en Gina regelmatig (vervelend ja) voorzien van o.a. nieuwe likeur! Marc en Ewald waren die dag proefkonijn en konden bij het afleggen van diverse testen een Kerst-special winnen: T-shirt met opschrift (zie foto op het overzicht). Voor de kinderen had Marleen nog een speurtocht in elkaar gezet, waar ook wij aan moesten deelnemen en met een beetje alcohol en 27graden ging dat iets minder stroef.
Helaas hebben wij niet tot in de late uurtjes kunnen proeven, want we wilden de volgende dag vroeg (en nuchter!) vertrekken om alsnog een mooie plaats te kunnen bemachtigen voor de 'Sydney-Hobart zeilrace. Het weer had niet beter kunnen zijn, zowel voor de bemanning als de toeschouwers; alweer 27 graden, lichte bries en strakke blauwe hemel.
Het blijft een spektakel om deze officiele wedstrijdboten, omringd door een paar honderd plezierboten, te zien vertrekken en dat dit niet altijd zonder risiko's verloopt, blijkt al na een dag als er een reddingsoperatie wordt uitgevoerd, waarbij de bemanningsleden van 1 zeilboot na een nog onverklaarbare aanvaring worden gered. Helaas pech voor de wedstrijdboot, want die zinkt. 'Wild Oats XI' won voor de 4e achtereenvolgende keer deze race en de eigenaar van deze AUD10.000.000 varende 'beauty' was zichtbaar apetrots.
Oudejaarsavond hebben wij met een aantal vrienden bij Barbara en Daniel, een Zwitsers stel van Timo's school gevierd en aangezien de temperaturen tegen de 30 graden liepen, was een verkoelende duik in hun zwembad niet onaangenaam. Tegen 19.00uur ging de BBQ aan en konden de door ieder klaargemaakte gerechten tevens op tafel. Geen oliebollen, wafels, strikken, gluhwein; maar steak, zalm, kip en worstjes en de nationale drank in een grote bak met heeeeeeel, veeeeeel ijs. Om 20.30 uur liepen wij gezamenlijk, de kinderen natuurlijk uitgelaten voorop, richting de exclusieve prive High School van 'Riverview', vanwaar wij (kosteloos!) konden genieten van het kindervuurwerk. Ewald en Daniel konden het toch niet laten en wilden alsnog een poging wagen om het middernachtvuurwerk, wat in het teken van 'thunder and lightning' stond, van dichtbij te zien en zijn met 2 hele flesjes bier! richting stad gereden. Wij hebben hier ook van kunnen genieten, alleen 'iets minder' spectaculair op TV.; ''kippevel' was het antwoord van Ewald bij terugkomst en daar konden wij ons helemaal in vinden! Nu maar afwachten wat 2009 voor ons allen in petto heeft; maar 1 ding staat vast: turbulent en zeker niet saai!
