Op 26 mei jl. werd er op school officieel het startsein gegeven voor de 'National Education Week' en werd dit jaar het thema 'Art' 'kunst-matig' belicht in de oude 'Kirkwood Hall', de schoolhal waar alle bijeenkomsten worden gevierd. Weken van voorbereiding zijn hieraan voorafgegaan en niets werd aan het toeval overgelaten en dat was te zien aan de presentaties en de indeling. De onderwerpen werden per leeftijdscategorie geselecteerd en elk individueel werkstuk werd tentoon-gesteld. Aangezien de overheidsbijdragen voor openbare scholen in Australie erg beperkt zijn, werden er loten verkocht voor financiele armslag. De drie beste kunstenaars werden na afloop van deze week in het zonnetje gezet (cadeau: een artistieke uitzet!)en kregen daarnaast een eervolle vermelding op oorkonde van 'Bob Lamaro'; the principal himself! De officiele opening was op maandagavond 26mei jl, voorafgegaan door een gastspreker uit de Kunstwereld; die het belang van 'expressie' met diverse materialen uitvoerig belichtte.Het is dan ook niet verwonderlijk dat zijn dochter, die hier ook op school zit, een prijs heeft gewonnen, want die gave (erfelijkheid) was duidelijk zichtbaar in haar werkstuk. Een prachtige replica op schaal van 'The Harbourbridge' van afvalmateriaal (blikjes, ijzer, staal etc.). Daarnaast waren er zelfportretten, stillevens, kleistukken, papiermache-objecten en andere creaties te zien. Het was een lust voor het oog en natuurlijk heb ik de school 'gespekt' en Timo's 'Stormy Sea' als winnaar voorgedragen; want dat is je PLICHT als trotse ouder! Positief stimuleren, anders wordt de rechter hersen-helft ondermijnd en dat willen ook wij niet! Zeker in Australie niet, waar er op scholen veel aandacht wordt besteed aan kunst, in de ruimste zin van het woord; muziek, dans, drama, zang en teken-en schilderlessen.
Een paar weken geleden ontvingen wij als ouders een uitnodiging op school om de door Timo's klas ingestudeerde voordrachten bij te wonen. Wekelijks wisselen de klassen elkaar af en geven aan de hand van een zelf gekozen onderwerp een voordracht op muziek, met dans en zang of poezie;oftewel in Australische vaktermen: een 'Assembly'. Op jaarbasis geeft iedere klas 2 a 3 maal een uitvoering en treedt als 'host' op. Aangezien aan het begin van het schooljaar de data al bekend zijn, proberen de meeste ouders met zijn tweeen aanwezig te zijn om hun kind (eren) te zien 'ácteren'! Iedereen probeert onder het mom van een 'very import meeting' zijn/haar agenda vrij te houden en dat ene oh zo belangrijke uurtje voor je wellicht toekomstige 'Idol' bij te wonen. Zo ook Ewald; aangezien hij vaak vanuit thuis werkt, was dit 'a piece of cake'! Tijdens deze bijeenkomsten worden van te voren genomineerde 'allesweters' tevens in het zonnetje gezet en geeerd met een oorkonde of zoals ze het hier noemen: een 'merit-certificate'. De scholieren die een bijzondere bijdrage hebben geleverd (van sociaal gedrag, sport, opruimen tot aan ideeen aandragen etc.) in het voorafgaande kwartaal mogen een 'Star Student Award' in ontvangst nemen onder niet aflatend applaus (neen, geen gefluit en gejoel, want ze hoeven niet naast hun schoenen te gaan lopen!) van trotse ouders/grootouders/verzorgers.
Het was een grote opkomst en enorm vermakelijk om te zien hoe enthousiast die kleine rakkers al konden omgaan met het gebruik van de microfoon, muziekinstrumenten en uitspreken van de ingestudeerde teksten en dat alles op het podium voor een beduidend volle zaal. Aan het overwinnen van schroom wordt al vroeg gewerkt en men probeert het zo 'natuurlijk' mogelijk te laten verlopen. Alhoewel, toen wij na afloop met het gezicht gekeerd naar de Australische vlag en uit volle borst het 'Lied' moesten zingen, dacht ik; je mag best trots zijn op je land, maar je kunt ook overdrijven. Dus werd ik nadien positief (want dat doe je met kinderen altijd!) geconfronteerd (dat heb ik altijd) met de opmerking van een ouder, dat het de bedoeling was om MEE te zingen. Maar dat 'kleppen' heeft zoonlief Timo niet van een vreemde, waarop ik antwoordde dat ik 'Dutch' ben en geen Áustralian resident!' Het is mij vergeven! Poeh. Desalniettemin is het verbazingwekkend om te zien hoeveel er op school wordt georganiseerd in het kader van 'Science', 'Literature', 'Spelling', 'Sports Carnivals', 'Environment' en ga zo maar door. Aan competities en liefdadigheidsacties geen gebrek. Je wordt erdoor overspoeld! Ook het bedrijfsleven neemt er grondig aan deel. Van kleine eenmanszaakjes tot de grotere internationale bedrijven. Wellicht mede doordat de overheidsbijdragen relatief gezien laag zijn en de mensen uit eigen overwegingen initiatieven ontplooien om vrijwillig bijdragen te leveren aan de maatschappij. Dat is duidelijk verweven met hun cultuur. Niet zo gek eigenlijk als je bedenkt dat het land relatief gezien nog erg jong is en in zo'n korte tijd al heel wat heeft opgebouwd. Dat staat niet in verhouding tot Europa.
Zo werden wij weken geleden via de nieuwsbrief van school al op de hoogte gebracht van het jaarlijks terugkerende spektakel :'Trivia Night' en werd ons (zeker voor de nieuwkomers in Lane Cove!) vooral op het hart gedrukt om deze datum af te blokken. Het door Lane Cove Public School georganiseerde 'Kunst-manifest' bestaat inmiddels alweer 12 jaar en blijkt keer op keer een doorslaand succes. Opzet is dat alle klassen 1 zelf ontworpen kunststuk (met hulp/coordinatie van ouders) aandragen, die gezamenlijk tijdens deze gala-avond worden geveild en waarvan de opbrengst ten goede komt van een schoolproject. Zo sponsoren de ouders niet alleen een leuk avondje uit, maar ook de locale gemeente! Aangezien deze gemeente bekend staat om zijn/haar creatieve persoonlijkheden, zullen er die bewuste avond de nodige werken van de hand gaan. Prijzen vallen er ook te verdienen in de categorien : meest originele tafel-aankleding, ludieke outfit,
klasse-ouder van het jaar etc. Die prijzen moeten natuurlijk zelf bij elkaar worden gesprokkeld, waarbij de eigen PR weer om de hoek komt kijken. Werk aan de winkel dus! Neen, van verveling is tot dusverre nog geen sprake!
PS: Op 04 juli (papa's verjaardag; dus dubbel feest!) a.s. wordt onze 'gespierde spijker' tijdens een speciale 'Honor-Assembly' in het zonnetje gezet voor zijn geleverde prestaties in een 'vreemde taal'. Tenslotte is Engels niet zijn moedertaal. Apetrots dus om even te vermelden!
Voor het album klik op de foto!
