Queensland

De eerste 6 maanden van Timo's year 2 zijn alweer voorbij en aangezien wij hem vorig jaar beloofd hadden om de pretparken bij 'Surfers Paradise' te bezoeken, moesten WIJ hieraan geloven. Eerst overwogen wij nog om te gaan rijden (circa 1000km.), maar met 1 weekje adempauze zouden er te weinig dagen overblijven om datgene te doen wat we op de planning hadden staan. Derhalve werd het vliegen. Bij aankomst stond er een huurauto klaar en konden we richting 'Noosa' vertrekken. Dit plaatsje ligt aan de 'Sunshine Coast' op ongeveer 1200 km. ten noorden van Sydney en is voor 100% gericht op toerisme. Kleinschalig, geen hoogbouw, goede restaurants en boetiques; dat laatste is zeker uniek voor Australische begrippen. Het geheel ligt in een waterrijke omgeving, wat ons direct deed denken aan delen van Florida.
Geen auto's voor de 'oprit', maar een boot als je tenminste droog aan de overkant wilt komen!
Het 'toeval' wil, dat wij hier 9 jaar geleden ook zijn geweest, waarbij wij per huurauto van Sydney naar Cairns zijn gereden. We herkenden het direct aan de omgeving en dat terwijl het bij reservering van het appartement niet eens bij ons opkwam. Er was gelukkig niet zoveel veranderd, afgezien van het prijsniveau dan wel. Dat kent alleen maar een opwaartse trend. Wellicht een van de redenen dat veel Australiers de voorkeur geven aan het eiland 'Bali' of naar 'Thailand' afreizen en kiezen voor een 'all-in pakket', wat in verhouding vaak voordeliger is.
Wij hebben die eerste paar dagen genoten van de iets hogere temperaturen dan in het winterse Sydney! Dat staat natuurlijk niet in verhouding tot Nederland, maar als de buitentemperatuur overdag tussen de 13-15 graden ligt en dit in de meeste huizen ook de binnentemperatuur is, begrijpen jullie wellicht waarom veel 'Sydneysiders' uitkijken naar de lente c.q. zomer'; Ewald eveneens. De huizen zijn eenvoudigweg slecht geisoleerd, het merendeel heeft geen centrale verwarming en ze zijn maar voor '1 seizoen' ontworpen; een lange zomer! Met nachttemperaturen tussen de 2-6 graden sta je s'ochtends letterlijk te blauwbekken en ga je vanzelf buiten de deur koffie drinken om op te warmen!
Voor ons was het een aangename onderbreking waarbij we s'ochtends uitgebreid ontbeten , alvorens we op pad gingen. Uiteraard konden wij 'the Australia Zoo' van wijlen 'Steve Irwin (oftewel the 'crocodile hunter') niet overslaan. Hij heeft met zijn onuitputtelijke liefde voor dieren , in welk formaat dan ook, duidelijk een stempel gedrukt op het toerisme in deze regio.
Zijn vrouw en kinderen hebben zijn 'roeping' overgenomen en laten geen kans onbenut om zich in te zetten voor de natuur. Steve was verknocht aan krokodillen en dat is duidelijk te zien in het park en de show die 2x dagelijks wordt opgevoerd. Met veel sponsoring is het mogelijk om te blijven investeren en uit te breiden, zodat het 'Steve Irwin concept' niet verloren zal gaan. Timo was , zeker tijdens die krokodillen show, onder de indruk, maar in gedachten al lang 2 dagen verder van 'Noosa' verwijderd.
De 2e helft van deze week zijn we richting 'Surfers Paradise' gereden, een kleine 300km ten zuiden van 'Noosa.' Dit gebied staat bekend om de kilometerslange (-en brede) stranden, torenhoge accomodaties en de pretparken. Niet dat we daar nu op stonden te wachten, maar beloofd was beloofd; oftewel zoals Timo het tegenwoordig noemt: 'pinky promise'!'
Het pretpark 'Sea World' lag op een steenworp afstand van het appartement en was beslist de moeite waard. Er waren niet alleen shows met dolfijnen en zeehonden, maar ook de nodige attracties voor jong en 'iets ouder'! Een immens aquarium met tropische vissen en haaien, waar je je aan kon vergapen. Uiteraard waren de shows gelikt, maar het toppunt van vermaak (voor Timo!) waren de motor-rollercoaster en de 'sea-viper'. Timo had (gelukkig) net de lengte van 130cm, anders was deze dag ECHT in het water gevallen.
Na 5x over de kop te zijn gegaan, zag Ewald er iets minder gemoedelijk uit en moest ook IK eraan geloven. Probeer aan een 7-jarige maar eens uit te leggen dat het evenwichtsorgaan op 'oudere' leeftijd wellicht iets anders werkt en tegensputtert. Succes!
So far so good; de volgende dag stond 'Movie World' op de agenda. Ook niet verkeerd en gelukkig voor ONS moest Timo hier 140 cm zijn om op 2 achtbanen te worden toegelaten.
Tja, een bittere pil, maar er bleven nog genoeg andere attracties over zoals: het 'Scooby-Doo' spookhuis (kinderen hoorde je nauwelijks schreeuwen, maar destemeer ouders), 'Shrek' 4 D movie (waarbij rijen stoelen in beweging kwamen), 'Wild West waterbaan' en 'batman'-spaceship (waarbij ik niet van opwinding, maar pure misselijkheid mijn ogen dicht heb geknepen om het 'projectiel' spuiten te vermijden) en nog veel, veel meer.
Tegen het einde van de middag was er een hele parade met alle 'movie-stars' en konden de laatste kiekjes worden genomen. Timo wilde weten of we ook jaarlijkse passen konden kopen, aangezien hij over 8 weken weer vakantie heeft en dan zou dat toch voordeliger zijn? En als je je creditcard gebruikt, kun je ook nog punten sparen voor GRATIS vluchten. Volgens hem was 'maths' in de eerste 6 maanden van dit schooljaar easy!!!!!
Voor 'papa Ewald' heeft dit concept een iets andere betekenis en blijven we in the next schoolholidays gewoon THUIS!


PS: voor de overige foto's klik op het album.