Die andere curiosa!

Onze slurpende tot nog toe trouwe 'viervoeter' beweegt zich helaas ook in Australie alleen maar voort, indien deze wekelijks wordt voorzien van loodvrije BENZINE. Dit blijkt even-eens een raar fenomeen. De prijzen zijn de afgelopen jaren ook hier behoorlijk veranderd door de stijgende olieprijzen, maar soms is er geen touw meer aan vast te knopen. De tank-stations kunnen onderling het prijsbeleid zelf bepalen en de verschillen bedragen soms meer dan 15cent per liter. Van kuddegedrag valt op dit gebied niets te bespeuren!
Van een internationaal bedrijf als 'Shell' zou je een meer stabieler beleid verwachten, maar niets is minder waar.
Zo kan het prijsverschil tussen diverse tankstations van hetzelfde bedrijf aardig oplopen en dat wellicht op nog geen kilometer van elkaar verwijderd! Vandaar dat wij uiteraard opzoek zijn gegaan naar het 'ultieme antwoord'! Een website die voor ons het huiswerk doet en zeer accuraat aangeeft, WAAR de laagste prijzen worden gehanteerd, maar nog niet WANNEER ze gaan stijgen. Maar inmiddels weten wij ook hoe dat hier wordt toegepast. Voor het weekend weet je 100% zeker dat de prijzen fors omhoog gaan, want weekend betekent 'family-time' en 'family-time' betekent 'quality-time' en dat op zijn beurt betekent er met de auto opuit en kilometers maken. Op zondagavond beginnen de prijzen her en der langzaam te dalen en op dinsdag zijn ze al weer op een voor ons normaal aanvaardbaar niveau! Maar uiterlijk woensdagochtend moet onze onmisbare viervoeter al weer zijn volgegooid, anders begin ik al gauw te denken in termen van: "wat jammer, dat waren weer 3 cafe latte's!" Maar soms wordt het 'schema' ook gewoon op zijn kop gezet en vragen wij ons voor de zoveelste keer af: "Wat denkt men nu met deze ondoorzichtigheid te be-reiken".
Aangezien wij tot nu toe alles zelf financieren, gaan wij uiteraard voor de laagste benzine-prijs, want verder zit hier voor ons geen meerwaarde aanvast. Of toch!
Ewald werd onlangs goed wakkergeschud met de mededeling dat niet alle motoren hier zijn opgewassen tegen 'goedkope' loodvrije benzine, vanwege het lagere octaangehalte.
Leuk hoor, zo'n opmerking van een andere overbezorgde Nederlander, als je net een fix bedrag hebt neergeteld voor een nieuwe auto. Maar het verhaal werd bevestigd door onze Ford-dealer met de mededeling dat (hmmmm gelukkig......!) veelal Europese auto's hiermee in Australie te kampen hebben. Deze motoren zijn voor een andere markt ontworpen en 'lopen' het beste op 'super' benzine tegen een 'super' prijs.
Neen, dat risiko kun je en wil je niet lopen, want een nieuwe motor kost ook een vermogen. Dus ons ego wordt keer op keer opgekrikt als wij een Volvo XC90, BMW X5, Audi A7, Cayenne (voor de niet-autokenners onder ons; 'Porsche') en andere gelijkwaardige kostenposten voorbij zien rijden. Wederom hebben wij ons onderbuikgevoel laten spreken en hebben wij bewust gekozen voor een type auto van Australische bodem! (En er maar op vertrouwen dat het waar is, want met alleen 'no worries mate, TA' komen wij geen stap verder!)

Ziektekostenstelsel en andere curiosa!

Iets wat toe nu toe nog steeds ondoorzichtig voor ons is (en ook bij andere buitenlanders die hier al wat langer verblijven), is toch wel het ziektekosten-systeem. Aangezien dit een belangrijk aspect blijft, zeker met kinderen, wil je als nuchtere Nederlander de beste (en voordeligste) verzekeraar zien te vinden met de meest flexibele voorwaarden. Uiteraard bood ook hier internet weer uitkomst. Zo gezegd, zo gedaan: maar bij het afsluiten van de verzekering bleven de meeste vragen nog in ons hoofd 'spoken' en hoe goed deze dame in spe ook trachtte dit uit te leggen; het kwartje viel niet!!! Waarschijnlijk teveel aan ons hoofd en wij hadden zo iets van:"Als we straks naar een dokter of ziekenhuis moeten, komen we er vanzelf wel achter". Nu, een paar maanden later en 3 huisartsenbezoeken verder, weten wij wel hoe het werkt, maar blijft het voor ons een ondoorzichtige en administratieve procedure.
Iedereen is verzekerd en kan aanspraak maken op een arts of een behandeling in een openbaar ziekenhuis volgens het hier geldende systeem van 'Medicare'; vergelijkbaar met ons vroegere ziekenfonds. De bijdrage is 1,5% van het bruto jaarsalaris. (Dus ook bij aankomst hier, zonder een baan ben je verzekerd via Medicare) MAAAAAAR: de uitvoering is een ander verhaal!
Wil je een afspraak maken bij een huisartsenpraktijk, dan is een aanvullende prive-verzekering noodzakelijk. Een medicare-centre (waar meerdere, steeds wisselende doktoren bij elkaar zitten) werkt volgens het allom bekende principe: nummertje trekken, vragenlijst invullen en aansluiten. Zagen wij niet direct zitten met een kind dat acuut ziek kan worden. Ook voor de overige zaken als fysiotherapie, tandarts en andere benamingen die op........'therapie' eindigen, ben je aangewezen op een prive-verzekering. Deze zaken zijn niet opgenomen in het 'Medicare-systeem'. Dan zijn hier een heleboel mensen die NIET naar de tandarts gaan!

Zo op het eerste gezicht, lijkt het systeem niet zo verschillend dan dat in Nederland, waar je je ook aanvullend moet verzekeren voor bovenvermelde zaken; muv de huisarts dan wel te verstaan.
Maar wanneer je aangewezen bent op een specialist, dan is het een ander verhaal. Specialisten werken hier voor zichzelf en hebben hun praktijk buiten het ziekenhuis, waardoor je toch al gauw 40 tot 50% zelf moet betalen; de rest wordt gedekt door 'Medicare' oftwel het overheidssysteem. Zelfs niet alle prive-verzekeringen dekken deze kostenpost! Sommige verzekeraars hebben bepaalde afspraken waardoor de 'schade'wordt geminimaliseerd, maar het blijft een vreemd fenomeen! Zeker als het een dagopname in een ziekenhuis betreft! Een dagopname wordt nl. niet gezien als een verblijf in een ziekenhuis, wat wel verzekerd is. Een dagopname valt onder het hoofdstuk 'specialist'! Indien je geopereerd en of behandeld moet worden, zul je van te voren ZELF het totale kostenplaatje moeten achterhalen, en overleggen met de verzekeraar wat WEL en wat NIET verzekerd is en hoeveel de eigen bijdrage is. Dus: de chirurg, de anesthesist, nazorg, medicijnen etc etc. Je bent immers vrij om te bepalen door welke arts en of in welk ziekenhuis je behandeld wilt worden en iedereen hanteert hier een ander prijskaartje! JOUW beurs is WET!
Een maximum aan eigen risico kennen ze hier niet; voor alle behandelingen zijn er voorge-schreven bedragen vastgelegd die 'Medicare' vergoed en alles daarboven betaal je zelf. Het is dus een 'sport' om zo min mogelijk naar de doktor te gaan. Wellicht dat ze daarom zoveel aan hun lichamelijke conditie doen! (natuurlijk deels ook door het weer)
De moeder van Timo's vriendje 'Max' vertelde mij onlangs, na een bezoek te hebben gebracht aan haar huisarts, dat ze werd gevolgd door een hijgende assistente die het tempo niet kon bijbenen, met het verzoek om toch echt eerst te betalen. Nou, ze wist niet hoe ze moest kijken; in eerste instantie dacht ze dat ze wellicht haar autosleutels was vergeten! Dat doet pijn!
Eerst alles vooruit betalen en daarna via een omslachtig systeem je claim indienen; zo werkt het hier voorlopig nog. Maar er is hoop; op 24 november a.s. zijn er nieuwe verkiezingen en derhalve staat dit onderwerp weer volop in de 'spotlights'; net zoals de stijgende woonlasten, 'global warming' en tig andere zaken waarmee politici goed kunnen scoren! MAAAR de uitvoering..........!
Wij wachten gelaten af en in the meantime 'kwakkelen' wij rustig verder!

PS: de overige curiosa staan in het volgende verhaal.